Lunéville

Er hangt een dikke mist maar ik weet dat de zon de strijd niet heeft opgegeven. Voorlopig is het echter knap koud, ik schat minder dan 10 ◦C. Zondag, dus eerst maar even een bakkertje opzoeken want andere winkels zijn hier niet open.

Als de zon een beetje doorkomt ga ik toch maar ontbijten op een bankje. Ik zit al 2 dagen te rommelen met de versnelling. Ik kan hem maar niet precies afgesteld krijgen en dat is met klimmen erg vervelend want dan kan hij zomaar een kettingwieltje doorschieten, wat de ketting een enorme dreun geeft, ik schrik ervan en ik kan uit mijn ritme raken, juist wanneer ik het het hardste nodig heb, nl. om dat topje te halen zonder te hoeven stoppen. Ach ja de perikelen van een fietser in Frankrijk. Gisteren ben ik er wel drie kwartier mee bezig geweest, op en afstappen, afstellen, proberen en weer afstappen. Waarschijnlijk doet de fietsenmaker het efficiënter, maar die kan hem ophangen.

Het landschap blijft schitterend. Veel bos en landbouw gebieden ertussendoor. Heuvelachtig met af en toe toch stevige klimmetjes.

De eerste grote stad waar ik doorkom en waar eindelijk koffie te krijgen is is Charmes aan de Moezel en daar is niets te zien. Ik ben inmiddels ten noorden van de Franse waterscheiding aangekomen, daar waar al het water via Moezel, Rijn en Maas wordt afgevoerd, ipv naar de Middellandse zee.

Kleine dorpjes, bijna dood. In Lunéville wil ik wel stoppen. Voor vandaag is het welletjes na 90 km. Ik wil wel weer wat rustig de tijd hebben om even te rommelen na het fietsen. Zo de huishoudelijke dingen doen en de fiets nakijken.

Lunéville kan ik mij niets van herinneren van 6 jaar geleden en dat had eigenlijk wel gemeoeten. Er staat een indrukwekkend Chateau van de vroegere hertog van Lotaringen met enorme tuinen daarachter. Er speelt een gezellig Jazz bandje. Alles goed voor een site seeing wandelingetje.